Bergen beklimmen Qmediumchat

Verwachtingen van ouders zijn hooggespannen, ze willen dat hun kinderen mee kunnen in de maatschappij. En juist die gedachte al

meekunnen in de maatschappij, legt het kind een druk op. Al zeggen we het niet als zodanig tegen het kind, het kind voelt het wel. Maar ja, we staan nu allemaal eenmaal zo in het leven, ik wil mee kunnen lopen met de massa, ik moet scoren, ik wil bergen beklimmen, dan tel ik mee, dan ben ik belangrijk. Dat we zo leven, is niet gek, want ons is ook geleerd, goed te presteren, om mee te kunnen doen in de maatschappij. Want doe je dat niet, val je buiten de boot, ben je de outcast en laten anderen je links liggen. Dat willen we niet.

De druk die we als mens voelen, door dit ene zinnetje, meetellen in de maatschappij, is groot. Nu is niets doen, ook geen optie, daar word je als mens ook niet gelukkig van, net zo min dat je gaat presteren om mee te tellen. Wat dan wel? En hoe zouden ouders hun kinderen hier in kunnen begeleiden, dat ze enerzijds presteren, zonder die druk te hoeven voelen van de maatschappij?

Een mens kan van nature, bergen beklimmen, letterlijk en figuurlijk. Het beklimmen van een berg voelt als een overwinning, waarbij een gevoel van trots je overmeestert. Je hebt het toch maar mooi geflikt en je voelt diep van binnen een enorm gevoel van. Ik kan het! Ik heb het gedaan, het heeft enorm veel van mij gevergd, maar ik sta er toch maar op de top! Het beklimmen van een berg, is een eigen keuze. Niet iedereen gaat bergen beklimmen. Niet iedereen heeft daar zin in, net zo min als iedereen zin heeft om aan de top van het leven te willen staan. Hier zit de dualiteit.

Elk kind kan bergen beklimmen, maar wel op zijn eigen manier. En al helemaal niet onder druk van de maatschappij. Ouders kunnen hier hun kind in positieve zin in stimuleren, maar wijken vaak af van hun eigen pad., als ze al een eigen pad met hun kind bewandelen. De druk vanuit school, de gesprekken met de juf, meester, docent, waarin altijd wel iets aangegeven wordt waarin jouw kind minder in is, of gedrag vertoont waar jij als ouder niet blij mee bent, haalt ouders van hun eigen pad af. Het kind moet worden bijgestuurd, ja inderdaad, dat klopt, het moet tenslotte alles nog leren. Maar stuur dan wel juist bij, dat het kind ook de ruimte krijgt zijn eigen identiteit te ontwikkelen, in plaats van dat er geluisterd wordt naar de buitenwereld. De druk van de maatschappij.

Want die buitenwereld is niet jouw wereld. Jouw wereld is wie jij bent, zoals jij wilt zijn. Alleen jij hebt ook niet de kans gekregen je eigen bergen te beklimmen en je geeft dit een op een door aan je kinderen. Want wanneer ben je trots op je kinderen? Juist, als ze luisteren, in de pas blijven lopen niet lastig zijn, doen wat van ze wordt gevraagd. En zo gaan we geheel voorbij aan het kind zelf, die dromen heeft welke bergen hij wil beklimmen later in zijn leven, maar niet de ruimte krijgt het te mogen onderzoeken.

Zolang de mening van de maatschappij telt, zijn er maar heel weinig die durven te kiezen voor het beklimmen van hun eigen bergen in het leven. Toch is de drang groot om die eigen bergen wel te halen en juist doordat de maatschappij iets anders wilt, dan het kind zelf, kan het kind gedrag gaan vertonen waarmee het kind zichzelf buiten de boot prijst en wellicht nooit toe gaat komen aan zijn eigen dromen en bergen om te beklimmen.

We doen dus braaf wat van ons wordt verwacht, we schikken ons in ons lot, maar we hebben nog nooit echt diep van binnen dat gelukzalige gevoel ervaren, van trots zijn op jezelf. Dit gaat zich wreken, dit gaat een keer niet goed. Gevolgen van het niet zelf mogen beslissen welke berg jij zou willen beklimmen, zijn groot. Je kiest niet bewust voor een vak wat je later zou willen uitoefenen. Je kiest niet bewust voor een partner. Je doet het, omdat de maatschappij er om vraagt. Je negeert je eigen gevoel, je eigen waarheid en je blijft maar zoeken en zoeken, net zolang totdat alles om je heen als een kaartenhuis in elkaar valt, je miserabel voelt, alles kwijt bent. En dan, dan is er ineens ruimte voor een compleet nieuwe start. Dan ben je volwassen en kun je het op jouw manier doen. Jouw bergen komen ineens in zicht. En hoe komt dat! Omdat je niet langer de waarheid, jouw waarheid kunt verloochenen. Je hebt ineens een zeker weten diep van binnen, dat als jij niet jouw bergen gaat beklimmen je op je sterfbed niet tegen jezelf kunt zeggen, je hebt alles uit het leven gehaald, het is goed zo.

Lieve ouders kijk goed en luister goed naar jouw kinderen, waar hun behoefte liggen. Het gaat niet alleen om presteren en de maatschappij gelukkig te maken, maak je kind gelukkig door zijn eigen bergen te laten beklimmen. En als jouw leven nu in puin ligt, zie het niet als iets negatiefs. Zie het als een nieuw begin, waarin jij datgene gaat doen wat je altijd al wilde doen. Jouw bergen beklimmen. Heb je behoefte hier over te willen chatten? Bij Qmediumchat zitten zeer ervaren mediums en paragnosten, kaartleggers, die jou inzichten kunnen geven in jouw pad, als je even niet meer weet welke bergen voor jou goed zijn. Wil je chatten? Kies dan één van mijn collega’s of voor Von bij Qmediumchat. Ik spreek je snel. Liefs Von