Zelfrespect.

Zelfrespect. Kiezen voor jezelf, wordt nog steeds gezien als een egoïstische daad. Het wordt dus ook niet gestimuleerd tijdens onze opvoeding. We krijgen te horen als kind en gaan daar ook naar leven, respect te hebben voor alles en iedereen. Lief te zijn voor de medemens en alles wat leeft. Maar daar houdt het bij op. We moeten dit ook leren en naar handelen. We gaan er van uit dat als we zelf respect hebben voor anderen, die ander dat ook heeft voor mij. En zo zou het ook moeten zijn. In de praktijk werkt dit anders. Het is een naïeve gedachte. En diegenen die zo zijn opgevoed, zijn vaak ook naïef gehouden hierin.

Als ik veel respect heb voor alles, heb ik een bepaalde verwachting. Ik ga er als vanzelfsprekend vanuit dat een ander het dan ook voor mij heeft en dat is niet in alle gevallen zo. Je komt er in de loop van je leven achter dat met respect hebben voor elkaar heel verschillend wordt omgegaan. Want wat voor jou respectvol omgaan is, hoeft het voor een ander helemaal niet zo te zijn. Waar we aan voorbij gaan is dat ieder mens anders is, anders in het leven staat en wat voor jou respectvol is, voor een ander dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Het zijn dus onze verwachtingen waar het misgaat, het is onze naïeve kijk, waardoor we vaak teleurstellingen zullen hebben, omdat je in feite verwacht dat de ander net zo is als jij. Je veronderstelt het. Je hebt niet geleerd dat ieder mens anders is.

Ben jij opgegroeid met het hebben van veel respect voor anderen en hebben ze je er niet bij verteld dat je ook respect voor jezelf mag hebben, ben je in de veronderstelling dat als je respect geeft, het automatisch terugkrijgt. Want jij hebt dit immers zo geleerd. Op een gegeven moment loop je vast in het geven van respect aan anderen. Je loopt vast, omdat je niet begrijpt waarom jij geen respect van anderen krijgt. Je doet zo je best, je staat voor iedereen klaar, maar als je een keer er iets voor terugvraagt, staat niemand voor jou klaar. Je geeft veel, want dat is je geleerd, dat is voor jou respect hebben voor anderen, dat schaar jij onder respect, maar dat vele geven maakt jou moe, boos en teleurgesteld.

Er komt een moment dat al die teleurstellingen vanzelf op een grote hoop liggen en dat is vaak op een moment dat je verlaten wordt door je partner, je geliefde. Dan valt ineens alles weg en je zit met enorm veel vragen. Je hebt in jouw ogen helemaal niets verkeerd gedaan. Je hebt juist alles gedaan. Alles om het de ander maar naar de zin te maken, want die pakte zelf niets op. Die vond het allemaal wel best. Iemand moest het toch doen. Boos en teleurgesteld ben je en nu word je ook nog gedumpt. Dat doet pijn, veel pijn en je hoofd zit vol met veel vraagtekens. Het komt in eerste instantie niet bij je op, dat jij ook een aandeel hebt in wat je overkomt. Want wat is er mis aan geven en respectvol zijn? Er is niets mis, het is juist heel mooi. Maar ze zijn je vroeger een klein, maar zeer belangrijk detail, vergeten te vertellen. Naast het geven van respect aan anderen, mag je ook respect aan jezelf geven. Je mag zelfrespect hebben. Als je dat was meegegeven, was je ook minder naïef geweest.

Zelfrespect hebben is van essentieel belang, wil je je staande kunnen houden in deze vluchtige wereld. Een wereld waarin we omgaan met heel veel mensen die allemaal verschillend zijn en niet altijd even respectvol omgaan met elkaar zoals jij dat gewend bent te doen.

Zelfrespect, daarmee zeg je tegen jezelf. Ik mag er ook zijn. Ik tel ook mee. Ik hoef niet altijd alleen maar te geven. Ik mag er ook iets voor terugkrijgen. Ik hoef niet alles te pikken van een ander. Ik mag ook een keer nee zeggen. Voor alles geldt namelijk balans en dat is ook van toepassing op respect. Respect krijgen, zul je af moeten dwingen en dat doe je door zelfrespect te hebben. Zodra je voelt dat mensen over je heen beginnen te lopen, je negeren, je niet meenemen in hun proces, terwijl je wel veel voor ze betekent, zul jij aan de bel moeten trekken. En op tijd aan die bel moeten trekken. We doen dat vaak pas, als we door boosheid zijn overmand, dan gooien we de ander alles voor de voeten. Die ander begrijpt er niets van, ziet je als een furie. Ziet een persoon die hij niet kent. Want je was altijd zo lief, zo aardig, je deed alles zonder morren en nu ineens, nu is niets meer goed, en ligt het aan hem.

Wat je in feite hebt gedaan, is jezelf te kort gedaan, maar ook de ander te kort gedaan. Je hebt jezelf en de ander de waarheid niet vertelt. Je hebt jezelf geen respect gegeven. Zelfrespect is dus ongelooflijk belangrijk, wil jij zijn wie jij wilt zijn. Liefs Claire